Tom, Rozdzial

 1  I,7  |           Tak mówiąc wycierał jej dłonie chustą, a ona bladła i mieniła
 2  I,12 |          rzekł Zagłoba zacierając dłonie. - Przyschło już niemało
 3  I,12 |          że zupełnie pokrywały mu dłonie. Wszedłszy zgiął się we
 4  I,14 |  brzemienne troskami czoło w obie dłonie i począł chodzić szybkimi
 5  I,14 |         pycha.~Książę zaklasnął w dłonie; czuwający w przyległej
 6  I,15 |        nic nie odpowiedział, jeno dłonie łamał, aż w stawach trzeszczało.
 7  I,16 |           mości!~Radziwiłł wsparł dłonie na kolanach i zamyślił się.~-
 8  I,20 |          pan miecznik zaklaskał w dłonie na pachołka i kazał mu podać
 9  I,20 | niepożądany kierunek, zaklaskał w dłonie.~Pachołek ukazał się we
10  I,25 |           spiesznie i porwawszy w dłonie chlusnął zawartą w nim wodę
11 II,4  |           stół i wziąwszy głowę w dłonie, począł udawać, że drzemie.~
12 II,16 |          końskim, inni chwytali w dłonie śnieg i rozcierali go na
13 II,30 |          i chuchali na zmarznięte dłonie, wyrzucając z piersi kłęby
14 II,31 |          i chuchali na zmarznięte dłonie, wyrzucając z piersi kłęby
15 II,32 |         rzekł król. I zaklaskał w dłonie.~- Zawołaj tu pana Babinicza -
16 II,36 |          ręce wpadła, i składając dłonie, błagała ze łzami w oczach
17 II,42 |       ciekawością, bijąc często w dłonie i za głowę się biorąc.~-
18 III,1 |     ludzki i wesoły, klaszczący w dłonie jeździe polskiej, mrugający
19 III,3 |       wreszcie łokcie rozszerzył, dłonie wsparł na kolanach i rzucając
20 III,20|           na koniec klęknął, obie dłonie przyłożył do czoła i głosem