Tom, Rozdzial

 1  I,5  |  wstającej, aż wreszcie krwawa czerwona łuna oblała całą okolicę.
 2  I,6  |        szablom pokryć się rdzą czerwoną.~
 3  I,10 |   zdjął kapelusz, otarł z potu czerwoną twarz i dodał:~- Trubecki
 4  I,11 |         ale minę gęstą i twarz czerwoną, zdobną na czole w szeroką
 5  I,12 |     podkowę o trzech krzyżach, czerwoną. Nisko w bramie był odwach
 6  I,13 |     jego twarzy. Twarz ta była czerwona, żyły na niej nabrały, krople
 7  I,19 |         wychudł; twarz dawniej czerwona, stała się sinawa, a z każdą
 8  I,21 | rozlewam dlatego jeno, by oczy czerwoną barwą napaść?... Ale gdy
 9  I,22 |  panuje!~Magnat wstał z twarzą czerwoną jak szmat purpurowy.~- Dziękuję
10  I,24 |     pożegnania, jenom tasiemkę czerwoną za sobą rzucił, co mi jedna
11  I,24 |   Bywajcie zdrowi !~- Tasiemkę czerwoną rzucić za siebie - rzekł
12  I,24 |       tu nie pomoże, nie tylko czerwona nitka!...~Przez okno widziała
13 II,4  |         Twarz miał pucołowatą, czerwoną, a i na całej osobie znać
14 II,8  |        wrzaskliwą jak sojka, i czerwoną jak kwiat maku, tymczasem
15 II,15 |    dachówki przybierały zwolna czerwoną barwę - i rozedniało.~Wówczas
16 II,23 |   leżał król, mieniła się niby czerwona i złota wstęga; blaski te
17 II,25 |  wypukłe policzki i oczy małe, czerwoną obwódką okolone. Wielka
18 II,33 |   zażywali pułkownicy kozaccy. Czerwona jego twarz stała się od
19 III,11|    dachy Starego Miasta, kryte czerwoną dachówką, płonęły w blaskach
20 III,27| ucieczki.~Niedobitki rajtarii, czerwona dragonia i pułk Bogusławowy