Tom, Rozdzial

 1  I,7  |  zaprzysięgnę, żem tu bez złych chęci w te strony przyjechał,
 2  I,16 |        nie zna moich cnotliwych chęci i za zdrajcę mnie poczytuje.~-
 3  I,20 |       mogłem, chociaż pewnie na chęci mi nie brakło.~- Wielcem
 4 II,4  |       przysługiwali, ile ja mam chęci im służyć, to tak myślę,
 5 II,10 |       lud prosty najwięcej miał chęci do oporu, i nieraz bywały
 6 II,12 |        do spowiedzi, nieleniwie chęci twojej dogodzę, a teraz
 7 II,12 |        zbadali. W najszczerszej chęci mógł się ów kawaler omylić
 8 II,12 |    krzyknął Kmicic.~- Nie mam i chęci - odrzekł zimno pan Piotr. -
 9 II,30 |       wierności dla majestatu i chęci obrony do upadłego najechanej
10 II,31 |       wierności dla majestatu i chęci obrony do upadłego najechanej
11 II,36 |         do bałamuctwa nie ma ni chęci, ni głowy. Wreszcie dał
12 II,36 |     abyś rajtarom wedle naszych chęci rozkazy wydać zechciał."~"
13 II,36 |     młody rycerz powstrzymać od chęci zaglądania do kolaski, a
14 II,37 |        to żeby mniej przystojne chęci wygnać, które pod skórą
15 II,38 |        to żeby mniej przystojne chęci wygnać, które pod skórą
16 III,23|      był dwornym, uprzedzającym chęci, zgadującym myśli, a zarazem
17 III,23|        do tego zarówno sił, jak chęci. Pozostawały Birże, ale
18 III,29| wydziwiania, spełniał wszystkie chęci, starał się myśli zgadywać.~
19 III,30|  pomęczone, że nie miały sił ni chęci iść nawet do pobliskich
20 III,32|          Nim zaś sejm następny, chęci te nasze potwierdzając,