Tom, Rozdzial

 1  I,12 |        Słyszałem i ja o księciu Bogusławie, bo to od nas do elektora
 2 II,29 |         pomocą nie nadciągał.~- Bogusławie! Bogusławie! - powtarzał
 3 II,29 |        nadciągał.~- Bogusławie! Bogusławie! - powtarzał książę chodząc
 4 II,34 |  przetratować. Czekajże, książę Bogusławie!"~Tu chełpliwe myśli poczęły
 5 II,34 | powstydzili... Czekajże, książę Bogusławie!~Lecz po chwili dla uspokojenia
 6 II,37 |        Pan Kmicic na wzmiankę o Bogusławie przybladł zaraz i twarz
 7 II,37 |  wszczął przy stołach rozmowę o Bogusławie i nie powiadając, kto jest
 8 II,38 |        Pan Kmicic na wzmiankę o Bogusławie przybladł zaraz i twarz
 9 II,38 |  wszczął przy stołach rozmowę o Bogusławie i nie powiadając, kto jest
10 II,39 |       nią po czole.~- Siła przy Bogusławie ludzi?~- Jest jazdy na cztery
11 III,12|  publicznych, nie prywatnych. O Bogusławie zeznał młody oficer tylko
12 III,12|   chrabąszcz! Com ci winien? Na Bogusławie szukaj pomsty, nie na mnie!~-
13 III,13|  publicznych, nie prywatnych. O Bogusławie zeznał młody oficer tylko
14 III,13|   chrabąszcz! Com ci winien? Na Bogusławie szukaj pomsty, nie na mnie!~-
15 III,16|     zbyt ją zmęczyły, myślała o Bogusławie, aby się ukoić i pokrzepić.
16 III,20|        i o własnym ocaleniu. ~O Bogusławie zaś ucichło przez długi
17 III,21|     razy pan Babinicz o księciu Bogusławie wspomniał, to aż mu twarz
18 III,21|    stracisz.~- Wieści o księciu Bogusławie powinny wkrótce nadejść.~-
19 III,27|     swej kwatery Rössela, aby o Bogusławie czegoś więcej od niego się
20 III,31|    straszniejszy niż na księciu Bogusławie zarzut, bo pan Kmicic ofiarował