Tom, Rozdzial
1 I,5 | spokojni. Dusze z nich wyszły, a ciał nie mogły rozbudzić
2 I,7 | na koniec chrapliwe słowa wyszły mu z gardzieli przez zaciśnęte
3 I,12 | sterczy. Dobrze, że przyłbice wyszły z mody, bo ten rycerz nie
4 I,21 | począł bić powietrze, oczy wyszły mu na wierzch głowy, a z
5 I,22 | wybuchli naraz śmiechem. Oczy wyszły im na wierzch, wąsy poruszały
6 II,16 | uderzyła mu do głowy, oczy wyszły na wierzch, kark napęczniał,
7 II,19 | żołnierze na mury.~Niewiasty wyszły sypać ziarno ptaszętom,
8 II,22 | pokazuje!... Oto na co wam wyszły wasze sejmiki, wasze wetowanie,
9 II,26 | lazłem. Nim jego zamysły wyszły na wierzch, kazał mi na
10 II,29 | straszliwa czkawka, oczy wyszły mu jeszcze okropniej z oprawy,
11 III,3 | a gdy już znikli z oczu, wyszły przez południową bramę dwie
12 III,6 | cięcia. Straszny był... Oczy wyszły mu na wierzch, a zęby błysnęły
13 III,15| oddechu. oczy mu na wierzch wyszły i rozpaczliwym głosem krzyczeć
14 III,18| tylko wąsami ruszał, a oczy wyszły mu na wierzch; potem jął
15 III,19| moich rozkazów?~- Rajtarie wyszły już do Kiejdan, skąd mają
16 III,23| wymagała. Gotowe rajtarie wyszły na drugi dzień, a z nimi
17 III,24| począł, że aż oczy staremu wyszły na wierzch, ledwie zaś stanął
18 III,25| począł, że aż oczy staremu wyszły na wierzch, ledwie zaś stanął
19 III,28| musiał przechodzić, nie wyszły jakie znaczniejsze szwedzkie
|