Tom, Rozdzial
1 II,14 | pierścień płomieni otaczał twierdzę; lecz gdy z kramów, belek
2 II,14 | parę dni i że drogą układów twierdzę zajmie.~Tymczasem ksiądz
3 II,14 | koniec poczęły objeżdżać twierdzę, opatrywać mury, badać miejscowość,
4 II,15 | bo przecie sam jenerał twierdzę ową kurnikiem nazywał i
5 II,15 | wszelkie warunki... Nie o twierdzę chodzi, ale o panowanie
6 II,16 | ulękły się przecież nie takie twierdze, nie takie miasta. Poznań,
7 II,16 | doznać, jeżeli nieprzyjaciel twierdzę szturmem zdobędzie.~- I
8 II,16 | dalej ukazując palcem na twierdzę - pali się... a głupi, kto
9 II,16 | kiń do licha tę paskudną twierdzę!~- To waść mówisz jako prywatny?~-
10 II,19 | zabiła, którzy mnie pod tę twierdzę namawiali!...~To rzekłszy
11 II,19 | jak? Zresztą, wziąść tę twierdzę jest teraz taką samą klęską,
12 II,19 | jenerała zależy wysadzić całą twierdzę w powietrze.~Radość niezmierna
13 III,2 | gdyby bowiem ową potężną twierdzę zdołał zająć, zyskałby niewzruszoną
14 III,3 | zdobył. Tymczasem znalazł twierdzę potężną, przypominającą
15 III,3 | nie ujdzie.~- Gdybym tę twierdzę posiadł - odparł król -
16 III,3 | wojnę skończę.~- Na taką twierdzę rok oblężenia mało.~Król
17 III,11| zmienili Warszawę w potężną twierdzę. Za murami siedziało trzy
18 III,15| Przedmieścia zmienione były na twierdze. Lecz dnia tego ogarnęła
19 III,15| zmienionych na potężną twierdzę, przyjęła rzęsistym ogniem
|