Tom, Rozdzial
1 I,5 | łóżka i poczęła spiesznie szaty narzucać. Ciało jej dygotało
2 I,13 | księcia pana!~- Zaraz, jeno szaty zawdzieję. Chłopię! kontusz
3 I,25 | albowiem zaledwie rano zdołał szaty przywdziać, gdy oberżysta
4 I,25 | Kmicic. - Pójdź za mną, szaty mi pomożesz wdziać!~I poszli
5 II,7 | szybko powietrze, ręce rwały szaty pod gardłem ; książę Bogusław,
6 II,9 | kto myślał.~Przybrał więc szaty stanowi swemu i urodzeniu
7 II,12 | Kmicic ucałował go w rękaw szaty, a on ścisnął go za głowę
8 II,15 | Białe habity i niewieście szaty zaległy mury. Piękny i radosny
9 II,16 | Darł włosy w czuprynie, szaty na sobie i łamiąc ręce powtarzał
10 II,16 | Smoła tak nie przylega do szaty jak niesława do imienia! -
11 II,18 | belkę, a inni zwłóczyli szaty z Kmicica. Gdy to uczyniono,
12 II,23 | zachodzie przywdziewały owe góry szaty płomienne, i blaski szły
13 III,7 | nogi musiał podejmować i szaty twoje czyścić, panem twoim
14 III,8 | przystojne, a nawet bogate szaty, wspaniałą czynili postać.
15 III,9 | mnie trzaśnie... Zewleczcie szaty z jakiego grubego Szweda
16 III,9 | przebierz się waść w inne szaty, choćby i szwedzkie - rzekł
17 III,15| jechał dalej i znów biadał, i szaty darł na sobie, i piersi
18 III,17| odbijała od perłowej rannej szaty, przerabianej srebrem; spostrzegł
19 III,27| podnosili w górę pokrwawione szaty, zachwalając ich doskonałość,
|