Tom, Rozdzial
1 I,1 | długimi rzęsami stała tak światłem i własną pięknością zawstydzona.
2 I,1 | Tymczasem wyrostek ukazał się ze światłem, więc przeszli do sieni,
3 I,5 | pól zalanych zielonawym światłem księżyca. Wreszcie zmęczenie
4 I,5 | łojowy czerwonym, dymiącym światłem. Pęd powietrza, które wpadło
5 I,5 | oborach. Dom cały zajaśniał światłem, zaroił się ludźmi, a wśród
6 I,5 | mieszać i zlewać z różowym światłem wychodzącym jakby spod ziemi;
7 I,5 | teraz do czeladnej i ze światłem tu przyjść!...~Po czym do
8 I,10 | było złotym i purpurowym światłem.~- Hej! coś ich kupa większa,
9 I,17 | świeciły migotliwym, niepewnym światłem. A za tym i dach karczemki
10 I,20 | zbiegła się też służba ze światłem, i ujrzano pana miecznika
11 I,26 | Bogusława zabłysły złowrogim światłem, ale po chwili opanował
12 II,9 | Wnętrze świątyni płonęło światłem jak w czasie rezurekcji,
13 II,12 | nikła wszelka różnica między światłem a cieniem. Świece na ołtarzu
14 II,16 | nagle, oczy napełniły się światłem i ojciec Małachowski rzekł
15 II,21 | przed ołtarzem, wraz ze światłem dziennym, bielejącym w szybach,
16 II,29 | zapłonęła jaskrawym, migotliwym światłem. Naokoło trwała cisza śmiertelna,
17 III,8 | serca, która takim łagodnym światłem oświeca od wewnątrz lica,
18 III,26| Powietrze poczęło się nasycać światłem; blady blask jął srebrzyć
19 III,27| powietrze przesycało się złotym światłem, ale wedle rzeki, na drugim
|