Tom, Rozdzial

 1  I,2  |             że tak doskonale udaje, i śmieli się.~- Takież tu porządki? -
 2  I,3  |            padnę!~- Kompania się będą śmieli.~Po upojeniu ogarnęła ich
 3  I,4  |               nad padliną...~Ale inni śmieli się, więc Zend krakał ciągle.
 4  I,4  |             się ku niemu.~Kawalerowie śmieli się, szlachta poczęła się
 5  I,9  |            bali, to się będą z ciebie śmieli." Potem też u wojewody ruskiego
 6  I,10 |           sami Szwedzi nie będą chyba śmieli wznieść świętokradzkiej
 7  I,13 |             zza szańczyków; nigdy nie śmieli stawić się nam w otwartym
 8  I,22 |              ludzie słabego ducha nie śmieli naśladować radości książęcej
 9  I,25 |               co za jedni, my też nie śmieli pytać. Popaśli koniom, wzięli,
10 II,2  |          obecności Kmicica usiąść nie śmieli, i Damian rzekł:~- Loch
11 II,5  |         szwedzkim. Czego oni nie będą śmieli uczynić nie mając rozkazów,
12 II,34 |     samowolnie nic przedsięwziąść nie śmieli, bo na własne oczy patrzyli
13 II,36 |              Zamościa późną nocą, nie śmieli się na oczy panu staroście
14 II,37 |               się z każdą chwilą, nie śmieli się wychylać z miast i zamków,
15 II,38 |               się z każdą chwilą, nie śmieli się wychylać z miast i zamków,
16 III,11|            laudańscy ludzie, lecz nie śmieli nastawać, bo Wołodyjowski
17 III,15|              się pan Zagłoba, tym oni śmieli się więcej. Dopiero Roch
18 III,28| billewiczowską własność, grasanci nie śmieli rabować pod bokiem Laudy.
19 III,30|            głód srogi.~Rajtarowie nie śmieli zatrzymywać się na dłużej