Tom, Rozdzial

 1  I,4  |       mu!~Ranickiego twarz, jak skóra rysia, cała była już pokryta
 2  I,12 | komnatki, bardzo widnej, obitej skórą wytłaczaną w złociste kwiaty,
 3  I,15 |       na niedźwiedzia, chyba ci skóra niemiła...~Tak to rozprawiał
 4  I,19 |      ucha parę słów, od których skóra by na nim pozieleniała...~-
 5  I,21 |     Siedział w głębokim krześle skórą obitym, mając przy sobie
 6 II,1  |         chłopie! Żywo! jeśli ci skóra miła.~Smolarz nie odrzekł
 7 II,2  |        począł patrzeć pilnie.~- Skóra starta, nic to! Kula po
 8 II,2  |   ziarnka, jako czarnuszka, pod skórą siedzą. To waszej miłości
 9 II,7  |       twarzy, wreszcie rzekł:~- Skóra mi trochę przez drogę opierzchła,
10 II,34 |         miał ruszać, nim ci się skóra po szwedzkich rapierach
11 II,37 |         chęci wygnać, które pod skórą mają swoje siedlisko, a
12 II,38 |         chęci wygnać, które pod skórą mają swoje siedlisko, a
13 III,7 |        na kamieniu rodzili. Oto skóra by na Szwedach spierzchła,
14 III,8 |     Teraz, gdy mu się już gęsia skóra na krzyżach robi. Niech
15 III,11|     nawet na nieczułym bochenku skóra od kontentacji czerwienieje.~-
16 III,11|         stołów nakrywali, to aż skóra na nas cierpła.~- Prawda,
17 III,12|        cię od galickiej choroby skóra i medykowie ci ją drapią,
18 III,13|        cię od galickiej choroby skóra i medykowie ci ją drapią,
19 III,27|   szabli oparł mu na gardle, aż skóra ugięła się pod ostrzem;