Tom, Rozdzial
1 I,4 | chwili przeszła do czeladnej siedzieć odwiecznym obyczajem billewiczowskim
2 I,4 | wam spokojnie w Lubiczu siedzieć przykazał, a tak myślę,
3 I,4 | jest, żeśmy mieli w domu siedzieć, ale gdy czwarty dzień idzie,
4 I,10 | którzy w domach woleli siedzieć, na prawdziwych się też
5 I,10 | Drahimiu czy w Czaplinku siedzieć! - powtórzył pan Jędrzej
6 I,11 | chciał na końskim grzbiecie siedzieć!~- Pewnie, że trzeba radzić,
7 I,12 | uprzedzono. Warci w podziemiu siedzieć... Ha! szelmy!... W takiej
8 I,15 | siarczyste! że musimy tu siedzieć! - zakrzyknął Stanisław.~-
9 I,17 | Tegom się spodziewał.~- Wolę siedzieć między nieprzyjaciółmi niż
10 I,17 | zawołał Wołodyjowski - niż siedzieć z założonymi rękami w czasie
11 I,23 | gorzkie myśli nie rozerwały, i siedzieć? Co tu wysiedzę? Bóg wie,
12 I,25 | musiałem tyle czasu bezczynnie siedzieć... Ale cóż miałem robić?
13 II,1 | nasze szczęście. Trzeba siedzieć w chacie, póki pan Kmicic
14 II,1 | Kmicic nie wyzdrowieje, siedzieć z wolą mieszkańców albo
15 II,8 | jedno, gdzie mam w więzieniu siedzieć; wolę nawet tam niż tu!~-
16 II,27 | oblegać... Od tego czasu nie siedzieć im w tej ziemi!~- Od tego
17 III,8 | dotąd spokojnie w Siewierzu siedzieć.~Na to Kmicic:~- Wasza królewska
18 III,18| tak! wziąść ślub i cicho siedzieć. To głowa! Ja i tak za dwa
19 III,23| sobie wspomniał, że trzeba siedzieć w Taurogach. Tęskniła w
|