Tom, Rozdzial

 1  I,3 |   Ale mniejsza z tym. Stulże pysk, Kokoszko, i nie powiadaj
 2  I,3 | rzeknie, a tobie jakby kto w pysk dał i aż ci dziwno, żeś
 3  I,9 |    przyjęła, jakoby mi kto w pysk dał. Jeśli te racje waćpanu
 4  I,12|     wyciągnij i daj mu nim w pysk. Lepszego argumentu nie
 5  I,15|    Lotowa. Ciemno tu, choć w pysk daj. Niedługo świtać pocznie.
 6  I,16|      rozstali?~- Jakoby mi w pysk dała!~- Cóż rzekła?~- Nazwała
 7  I,17|       Noc tak ciemna, choć w pysk daj. Własnych palców byś
 8  I,17|      Noc była ciemna, choć w pysk daj, a on zdjął waszej mości
 9  I,18|   nawet dzisiaj jechać, bo w pysk zacięty.~- Po jakiemu im
10 II,1 |     nic tu po was!~- Zamknij pysk i do chaty prowadź, póki
11 II,4 |      i całym rozmachem przez pysk szablą go chlasnął. Józwa
12 II,7 |     najgorszym razie wezmę w pysk, a od niewiasty to nie dyshonor...
13 II,16|    wtedy?~- Wtedy dałem mu w pysk, a on się na dół pokocił.~-
14 II,17|      strony szańca, z której pysk owej kolubryny wygląda,
15 II,17|    puszkę z prochem działu w pysk włożyć, z nitką prochową
16 II,18| skoczyć na niego i zatkać mu pysk. Możecie mu własną jego
17 II,18|      mu własną jego czapkę w pysk wcisnąć.~- Wedle rozkazu! -
18 III,5|     przebierze, jak huknie w pysk, to ci się taki Szwedzina
19 III,7| straż porwać. Ciemno, choć w pysk bij; nim się opatrzą, to