Tom, Rozdzial

 1  I,1  |         to bym go rozdarł, a gdy przejdzie, to bym zszył!~- Strach
 2  I,2  |    ołowianych oprawach.~- Vivat! Przejdzie żałoba, będzie weselisko!~
 3  I,10 |        krwią przodków zdobytych, przejdzie naprzód noga tych nieprzyjaciół,
 4  I,13 | pułkowników:~- Kto za mną, niech przejdzie na prawą stronę sali!~-
 5  I,21 |        są koniunktury, ale że to przejdzie. Tymczasem męki cierpię...
 6  I,23 |          myśl: niech Lubomirski. przejdzie do Szwedów; a w nagrodę
 7  I,25 |       wiadomości, że lada chwila przejdzie Wilię na czele własnych
 8 II,1  |     Jutro, panie pułkowniku, dur przejdzie. Da Bóg, że się uchronim.~
 9 II,3  |        waszeć przez gardziel nie przejdzie. Niech mnie zabije, a ja
10 II,5  | przemykał, ale książę hetman jak przejdzie z całym wojskiem? Chyba
11 II,7  |      opierzchła, ale do jutra to przejdzie... Co elektor o nas myśli?
12 II,22 |          władza i kierunek wojny przejdzie w ręce króla, któremu szlachta,
13 II,34 |         owieje, zaraz słabość mi przejdzie i siła we mnie wstąpi na
14 II,37 |     niezawzięty i mój konfident. Przejdzie mu pierwsza pasja, to się
15 II,38 |     niezawzięty i mój konfident. Przejdzie mu pierwsza pasja, to się
16 II,39 |          trzeba, póki terror nie przejdzie. Wojska ma sześć tysięcy,
17 III,16| Białowieży, a później, gdy burza przejdzie, klasztor. Tam jeno spokój
18 III,21|          zdarzyć, że pan Sapieha przejdzie granicę, aby elektora do
19 III,26|          żyto, przez które burza przejdzie, a oni już hen za nimi!