Tom, Rozdzial

 1  I,7  |    przelatywał. Było już dobrze po północy. Księżyc wypłynął wreszcie
 2  I,10 |          jej wschodnia granica, od północy aż po Dzikie Pola na południu,
 3  I,10 |            Chowański i Trubecki na północy i wschodzie, Szwed zbliżał
 4  I,10 |          Ujściu, bo najprzód, koło północy, nadeszli ci ludzie, którzy
 5  I,17 |      Wypocząwszy tedy dobrze aż do północy i konie, wielce zdrożone,
 6 II,1  |       gniewaj się!...~Dopiero koło północy uspokoił się zupełnie i
 7 II,6  |       głosy.~A pan Zagłoba ręce ku północy wyciągnął i począł krzyczeć:~-
 8 II,12 | zamkniętymi drzwiami kaplicy aż do północy. O północy wrócił do celi,
 9 II,12 |           kaplicy aż do północy. O północy wrócił do celi, rozbudził
10 II,14 | dalekościach leżącym i błogosławił północy, południu, wschodowi i zachodowi,
11 II,15 |           głodni, przerażeni.~Koło północy ogień klasztorny wzmocnił
12 II,17 |         odkryły robotę szwedzką. Z północy i z południa stanęły szańce,
13 II,19 |           klasztorem nie bywało.~O północy żołnierze szwedzcy usłyszeli
14 II,34 |       zawraca, i poszedł wprost ku północy. ~
15 III,3 |     potężną armią litewską idzie z północy, że po drodze mimochodem
16 III,4 |        chodziła drogami, bo gdy na północy Rzeczypospolitej potajały
17 III,18|       można dziś jeszcze, choćby o północy, ów ślub wziąść... Masz
18 III,26|   rozmyślając szedł coraz wyżej ku północy pasem granicznym, palił
19 III,28|          się od Taurogów w głąb ku północy kraju.~Pod Kołtyniami zbił