Tom, Rozdzial

 1 II,21 |        schodzić. Przyszedł więc nuncjusz papieski, potem ksiądz prymas
 2 II,22 |        Nadto jego świątobliwość nuncjusz chce także mi towarzyszyć,
 3 II,23 |     biskupów, a pomiędzy innymi nuncjusz odważył się dzielić z nim
 4 II,23 |        ruszyć naprzód, lecz sam nuncjusz pochwycił za lejce.~- Wasza
 5 II,24 | spadniem! - powtarzał ciągle.~A nuncjusz odpowiadał:~- Czymże był
 6 II,24 |     koło króla powstał rozruch. Nuncjusz, jako pod Żywcem tak i teraz,
 7 II,24 |         orszakowi królewskiemu.~Nuncjusz ze zdumieniem patrzył na
 8 II,25 |     Napływały coraz nowe tłumy. Nuncjusz, który z obawą o własne
 9 II,25 |        go za głowę a dziękował. Nuncjusz, lubo przepychów zwyczajny,
10 II,25 |     prawicy króla wziął miejsce nuncjusz Widon, po lewicy książę
11 II,25 |   powaga duchowna broniła.~Lecz nuncjusz papieski, nieświadom owego
12 II,30 |     bawił i poseł cesarski, był nuncjusz papieski, który razem z
13 II,30 |        katedry.~Ze mszą wyszedł nuncjusz apostolski Widon, przybrany
14 II,30 |         Wreszcie wydobył ksiądz nuncjusz z cyborium kielich i zbliżył
15 II,31 |     bawił i poseł cesarski, był nuncjusz papieski, który razem z
16 II,31 |        katedry.~Ze mszą wyszedł nuncjusz apostolski Widon, przybrany
17 II,31 |         Wreszcie wydobył ksiądz nuncjusz z cyborium kielich i zbliżył
18 III,12|       zachodzące.~Za nim jechał nuncjusz, ksiądz arcybiskup lwowski,
19 III,13|       zachodzące.~Za nim jechał nuncjusz, ksiądz arcybiskup lwowski,