Tom, Rozdzial

 1  I,4  |   chodziła po izbie pospiesznym krokiem i w duszy wrzało jej ciągle.
 2  I,7  |    waści...~I chwiejnym jeszcze krokiem skierowała się ku drzwiom.
 3  I,12 |       się czwórki, które wolnym krokiem poczęły oddalać się w stronę
 4  I,12 |    wszystkich komnatach ciężkim krokiem chodzi i sam ze sobą głośno
 5  I,12 |       do sal dolnych uroczystym krokiem, mając przy sobie panów
 6  I,13 |         wstał, ruszył spiesznym krokiem do klęcznika i zerwawszy
 7  I,20 |        dłoni. Kmicic cofnął się krokiem, jakoby widmo zobaczył.~-
 8  I,25 |    chodził coraz spieszniejszym krokiem po izbie. Nagle zatrzymał
 9  I,25 |         Maria, Józef!~Chwiejnym krokiem przeszedł przez podwórzec
10 II,8  | miecznik wracał nieco chwiejnym krokiem do swej izby powtarzając
11 II,8  |         drugi przeszedł ciężkim krokiem przez komnatę, na koniec
12 II,14 |      zimna zbliżały się szybkim krokiem. Dął ostry północny wiatr,
13 II,18 |  twierdzy postępował czas jakiś krokiem pewnym i ostrożnym. Przy
14 III,1 |       wodę, czuje, że za każdym krokiem głębiej schodzi i wkrótce
15 III,3 |    gotów wprzód gardło dać, nim krokiem nieprzyjacielowi ustąpi.
16 III,14|    Hassling - jedna bez drugiej krokiem nie ruszy, że zaś panna
17 III,18|          więc doszedł chwiejnym krokiem do krzesła i rzucił się
18 III,20|        począł chodzić spiesznym krokiem po komnacie i pięściami
19 III,27|        czym zwrócił się szybkim krokiem do pana Wołodyjowskiego.~-