Tom, Rozdzial

 1  I,10 |      Bogusława Leszczyńskiego, jenerała wielkopolskiego, zwołującego
 2  I,10 |        mając po prawej stronie jenerała Wirtza, po lewej Radziejowskiego.
 3  I,10 |     tego mam słowo i obietnicę jenerała Wittenberga, daną w imieniu
 4 II,7  |  umyślnie zwłóczył. Jakkolwiek jenerała szwedzkiego łączyły węzły
 5 II,13 |       nie pościgło od groźnego jenerała Millera, którego rozkazy
 6 II,15 |     więc pomyślą, że to kto od jenerała z obozu przechodzi.~- Byle
 7 II,16 |       w całej armii szwedzkiej jenerała, który by więcej układów
 8 II,18 |        nie czekając na pytania jenerała rzekł:~- Ja tego ptaka znam...
 9 II,18 |   niego pojechał.~- Kto był od jenerała?~- Był szwedzki oficer,
10 II,19 |       Nieprzystojne uniesienie jenerała, właściwsze chłopu niż wojownikowi
11 II,19 |      się przy boku szwedzkiego jenerała, poznali samego Zamoyskiego,
12 II,19 |        że tylko od dobrej woli jenerała zależy wysadzić całą twierdzę
13 III,9 |     wszystko do koszuli z tego jenerała, któregom w jasyr wziął.~-
14 III,9 |        wziął.~- Toś waść wziął jenerała? - spytał żywo pan Czarniecki.~-
15 III,12|     szczególną do pomienionego jenerała nienawiść.~Wittenberg, jak
16 III,13|     szczególną do pomienionego jenerała nienawiść.~Wittenberg, jak
17 III,26|        Pułkownik Forgell, brat jenerała, czterech innych pułkowników,
18 III,27|  Wismaru, Bruncla, Konnaberga, jenerała Walrata oraz cztery chorągwie
19 III,27| Szwedka, która przedtem u żony jenerała Izraela służyła.~Babinicz