Tom, Rozdzial

 1  I,10 |             Skoraszewskiemu, którego głosu nawet sam jenerał wielkopolski
 2  I,10 |       powlókł oczyma w kierunku tego głosu i odrzekł:~- Nie sejmik
 3  I,13 |     wszystkim było równe.~3) Wolność głosu na sejmach nikomu nie ma
 4  I,14 |             mogli mieć w tej sprawie głosu - wszyscy oświadczyli się
 5  I,17 |              nas wieźć, to wieź, ale głosu nie podnoś, bo jutro możesz
 6  I,18 |           tym się zająć, bo ja już i głosu w gębie nie mam od fatygi.
 7  I,20 |              odetchnął, bo ze słów i głosu poznał, że pan miecznik
 8 II,12 | niedowierzaniem, a gdy nikt pierwszy głosu nie zabierał, wówczas ksiądz
 9 II,12 |           Powoli, kawalerze, powoli. Głosu nie podnoś!~Po czym pan
10 II,13 |               Lecz nikt nie zabierał głosu czekając, co powie ksiądz
11 II,15 |              coś mówić, lecz zamiast głosu wydobył tylko na usta pianę
12 II,18 |         Kmicic drgnął na dźwięk tego głosu. Wydało mu się że go zna.~-
13 II,25 |            puchar i krzyknął, ile mu głosu w piersiach starczyło:~-
14 II,39 |        poprzednio. Nikt nie zabierał głosu. Tak nagłe powodzenia Bogusławowe
15 II,41 |              Na dźwięk Bogusławowego głosu i na widok jego postaci
16 III,2 |             humor przedni, nikogo do głosu nie dopuścił. Opowiadał
17 III,19|            zabrakło panu miecznikowi głosu i list wypadł mu z rąk na
18 III,20|          chciał coś mówić i nie mógł głosu wydobyć.~Dławiło go pragnienie,
19 III,27|              Tatar na dźwięk znanego głosu przyległ ze strachu do konia.