Tom, Rozdzial

 1  I,5  |         Aleksandra nasłuchiwała, dopóki zupełnie nie znikły, po
 2 II,5  |     przez Septentrionów łatwiej, dopóki jako ogłupieli stoją. Chciałem
 3 II,13 | przynajmniej odłożył go na czas, dopóki by zakonnicy ojca Teofila
 4 II,16 |          wyrzec Jana Kazimierza, dopóki prymas nowego króla nie
 5 II,17 |       jakiś słuchali obaj pilno, dopóki raźne kroki i chrzęst śniegu
 6 II,18 |   pozwoliła mu utrzymać się tak, dopóki nie zasunął kiszki w paszczę
 7 II,18 |    Jasnej Góry nie zdobędziecie, dopóki tam jeden człowiek przy
 8 II,18 |          lecz trzymał go dłużej, dopóki swąd spalonego ciała nie
 9 II,23 |         ich zatrzymamy na sobie, dopóki nie polegniem. W każdym
10 II,26 |  mniejsza z tym!... Nie dam się, dopóki pary w nozdrzach, a szabli
11 II,30 |       tamowano przystępu nikomu, dopóki kościół nie zapełnił się
12 II,31 |       tamowano przystępu nikomu, dopóki kościół nie zapełnił się
13 III,17|          musi pozostać sekretne, dopóki pokój nie będzie zawarty.
14 III,20|     radziła ją wszelako odłożyć, dopóki by Hassling-Ketling nie
15 III,24|      póty go na sobie zatrzymam, dopóki wasze dostojnoście nie nadciągniecie;
16 III,24|       się raz, to uda się drugi, dopóki moc nieprzyjacielska nie
17 III,25|      póty go na sobie zatrzymam, dopóki wasze dostojnoście nie nadciągniecie;
18 III,25|       się raz, to uda się drugi, dopóki moc nieprzyjacielska nie
19 III,29|    dopóty podchodzić i niszczyć, dopóki całkiem go nie zgnębi. I