Tom, Rozdzial

 1  I,1  |       był, ale dziękuję za dobrą chęć! - odrzekła Oleńka i oczy
 2  I,10 |      jednej chwili w ciekawość i chęć usłyszenia jakiegoś nowego
 3  I,12 |        boju. ~- Jeśli taka wasza chęć, tedy i w niej będziecie
 4  I,22 |     Porwała go nieprzezwyciężona chęć spojrzenia na nią, więc
 5  I,24 |    chwyciło...~Owładnęła go taka chęć widzenia jej, przemówienia
 6  I,25 |      wracała mu z każdą chwilą i chęć przygód. Widział je przed
 7 II,2  |       Kmicic!"~I taka porwała go chęć paląca do tej krwawej roboty,
 8 II,12 |       szalona, nieprzezwyciężona chęć porwać ów dzwon i puścić
 9 II,12 |          nie dziwuj, żeśmy twoją chęć z niedowierzaniem przyjęli.
10 II,13 |    zważył jego intencję, szczerą chęć poprawy i to, że już na
11 II,13 | młodzieńczym zapale dopatrzył, a chęć bronienia klasztoru wzrosła
12 II,16 |          którzy jakoby okazywali chęć powrotu do posłuszeństwa,
13 II,16 |          do millerowskiego obozu chęć grabieży i łupów. Szajka
14 II,18 |        tlała w nich zawziętość i chęć zemsty. To, co czynił teraz,
15 II,23 |   walczył sam ze sobą; paliła go chęć zeskoczyć z konia, upaść
16 II,41 |         stara nienawiść i paląca chęć zemsty wezbrały tak w jego
17 III,3 |      rozruszał i niekłamaną miał chęć wypróbowania swych dział
18 III,4 |         pan Zbrożek, którego nie chęć zysku, ale ślepe przywiązanie
19 III,11|          dotrzymać. Wówczas taka chęć zmierzenia się z Bogusławem