Tom, Rozdzial

 1  I,1 |    śnieżnym, nocą przykrytym: "Bywaj, junaku! bo nie masz nic
 2  I,5 |    szyby zadrgały w oknach :~- Bywaj, kto żyw ! bywaj !~Żołnierze,
 3  I,5 |    oknach :~- Bywaj, kto żyw ! bywaj !~Żołnierze, którzy roztasowywali
 4  I,10|        Janie! Pietrze! Onufry! bywaj!... Żeby cię zabito! dawaj
 5  I,12|  Tokarzewicz! - zakrzyknął - a bywaj no waszmość!~- Czołem, mości
 6  I,20|   Panna Aleksandra milczała.~- Bywaj! - krzyknął Wołodyjowski
 7  I,21|       to wesele nie zamówiona. Bywaj waćpan zdrów! - rzekł Kmicic.~
 8 II,1 |     progu i zawołał:~- Soroka! Bywaj!~Żołnierze zerwali się na
 9 II,4 |        rękawicą i zawołał:~- A bywaj no, przyjacielu!~Kmicic
10 II,4 |        zostali przed sienią:~- Bywaj! bywaj! Trzymaj!~Po czym
11 II,4 | zostali przed sienią:~- Bywaj! bywaj! Trzymaj!~Po czym zwrócił
12 II,19|       na jednego z jeźdźców.~- Bywaj, bywaj! Żywo!~Żołnierz podjechał.~-
13 II,19|   jednego z jeźdźców.~- Bywaj, bywaj! Żywo!~Żołnierz podjechał.~-
14 II,21|        tak, to bywajże waćpan, bywaj, bo nam nowin udzielisz!
15 II,26|    Krew cię ujdzie! Jędrek!... Bywaj no tu kto!~Wpadł sam marszałek,
16 II,34|      sam skoczył ku drzwiom.~- Bywaj, miły Soroka! Bywaj!~Żołnierz
17 II,34| drzwiom.~- Bywaj, miły Soroka! Bywaj!~Żołnierz wszedł do izby
18 II,41|      zwrócił się ku drzwiom:~- Bywaj!~Przez otwarte drzwi weszło
19 III,7|  szablę Wołodyjowski.~- Rochu, bywaj! - wołał Zagłoba, któren