Tom, Rozdzial

 1  I,1  |  wówczas płomień oświecał jej białą twarz i poważne, błękitne
 2  I,11 |       dobry humor; brodę miał białą, ale minę gęstą i twarz
 3  I,20 |   zrobiła się w jednej chwili biała jak kreda; zdawało się,
 4  I,25 |        ze strzałką na czole i białą pęciną u nogi włócznej,
 5  I,26 |   peruki - i biegli dalej, aż biała piana poczęła spadać płatami
 6 II,7  |    odda mu Litwę albo chociaż Białą Ruś?! Zali nie będzie wolał
 7 II,13 |       od szeregu i powiewając białą chustą zbliżył się do bramy.~-
 8 II,23 |     pojawiła się przed koniem biała całkiem ptaszyna i poczęła
 9 II,23 |   Szwedami ustępował.~Owa zaś biała całkiem wielkością i kształtem
10 II,35 |      Zawsze jednak lubił płeć białą, a zdrowie jego nie do tyla
11 II,35 |    malutka główka dziewczęca, biała jak mleko, kraśna jak róża,
12 III,4 |      ginął najczęściej, bo na białą broń szwedzcy żołnierze
13 III,8 |     trębacza, siedli w łódź z białą płachtą osadzoną na drągu
14 III,15|       się straszliwa bitwa na białą broń wewnątrz pałacu. Zdobywano
15 III,15| gardzieli poczynają ryczeć:~- Białą chorągiew! białą chorągiew!~
16 III,15|    ryczeć:~- Białą chorągiew! białą chorągiew!~Komenderujący,
17 III,15|       i biegną na oślep. Wtem biała chorągiew ukazuje się na
18 III,18|       Aleksandra.~Twarz miała białą jak kreda, włos nieco rozrzucony,
19 III,31|     było doskonale jego twarz białą i spokojną, jakby z marmuru