Tom, Rozdzial

 1  I,8  |   upatrzyła?~Tu pan Wołodyjowski zmarszczył brwi i począł silnie pracować
 2  I,17 |       było to nie w smak, bo się zmarszczył i rzekł: "Jest oboźnym koronnym,
 3  I,19 |       ucieknie.~Po chwili jednak zmarszczył czoło i rzekł:~- Tu teraz
 4  I,20 |         Kmicic począł się śmiać, zmarszczył brwi i rzekł:~- Waćpanowie,
 5  I,23 |     odparł ponuro książę.~Kmicic zmarszczył brwi i milczał.~- Wówczas -
 6  I,25 |  wpraszać. Przy tym...~Tu książę zmarszczył brwi.~- Przy tym nie będzie
 7 II,6  |          Zagłoba duszkiem wypił, zmarszczył brwi i jakby sobie coś przypominając,
 8 II,8  |      zadziwieniem. Książę Janusz zmarszczył się i nasrożył, a Oleńka
 9 II,15 |      królów i marszałków.~Miller zmarszczył swe gęste brwi, co widząc
10 II,21 |  rumieńce wystąpiły mu na twarz, zmarszczył brwi, podniósł głowę i rzekł
11 II,22 |      królewskiego był zdania, bo zmarszczył brwi i rzekł z przekąsem
12 II,40 |   spuścił ku ziemi. ~Hetman brwi zmarszczył.~- Siadaj, panie Sakowicz,
13 II,40 |    praktykował!~Hetman znów brwi zmarszczył.~- Nic tu po tobie - rzekł
14 III,1 |       ulepiony, ale gdy raz brew zmarszczył, wzbudzał strach nieopisany
15 III,3 |          Forgell blady był; brwi zmarszczył groźnie, lecz czekał z ogniem
16 III,5 |       Zagłoba.~A Czarniecki brwi zmarszczył:~- Rzeczpospolita sama jest
17 III,6 | Czarniecki, nasz wódz!~Kasztelan zmarszczył się i rzekł prędko:~- Jest
18 III,30|         Na koniec wzdrygnął się, zmarszczył brwi, przytomność wróciła