Tom, Rozdzial

 1  I,5  |   wszystko, co chcesz. Tamtych wyprawię... w Upicie załagodzę...
 2  I,5  |        opatrzę kompanów suto i wyprawię na kraj świata, bo prawda
 3  I,8  |    laudańscy ludzie to samo po wyprawie czynili.~- Prosty ja żołnierz,
 4  I,8  | Aleksandrze, tylko o przyszłej wyprawie. Pan Wołodyjowski z serca
 5  I,16 |       nawracać. Zgodzi się, to wyprawię wam nie mieszkając wesele...
 6  I,23 |       Najlepiej ją do Taurogów wyprawię, pod Tylżę, gdzie księżna
 7 II,8  |    dochodzą, że oni tam sami o wyprawie do Inflant myślą, chociaż
 8 II,36 |      ostaję, a Tatarów naprzód wyprawię.~I poszedł zaraz wydać im
 9 II,40 |     osoby jego nic złego w tej wyprawie nie spotka, przecie ambicja
10 III,7 |   gwarzyć poczęli o Kmicicowej wyprawie.~- Bogusław teraz jest pod
11 III,7 |       Babinicz lepiej o swojej wyprawie powiada.~- Słuchamy! - rzekł
12 III,16|    szwedzkich. Poczęto mówić o wyprawie przeciw panu Sapieże. Naga
13 III,18|         mogę umrzeć, zginąć na wyprawie przeciwko Sapieże, a co
14 III,18|       zaś Sakowicza po księdza wyprawię! Bądź zdrów, ojczyku, a
15 III,22|    przyjaciele po nieszczęsnej wyprawie. Czas jakiś patrzyli na
16 III,23|     także wiadomości o śmiałej wyprawie Karola Gustawa w dół Rzeczypospolitej,
17 III,24|       wysyłać. Był zatem w tej wyprawie jakiś cel ukryty, którego
18 III,25|       wysyłać. Był zatem w tej wyprawie jakiś cel ukryty, którego