Tom, Rozdzial

 1  I,5  |        Jak to uspokoili?~- Kto weźmie szablą po łbie, to i spokojny
 2  I,6  |     wnet cała wojna inny obrót weźmie. Pokrzepiona szlachta poczęła
 3  I,12 |       że szczerze on się teraz weźmie do Szwedów i pewno ich tu
 4  I,14 |     dożywocie po Wołodyjowskim weźmie. Astma mnie dusi... Czekaj!~-
 5  I,22 |  wstanie, wnet go tu na szable weźmie...~Tu zwrócił się do biesiadników:~-
 6  I,23 |   można wziąść od Żydów, niech weźmie... Po wtóre, niech o konfederatach
 7  I,23 |    przecie parzy myśl, że inny weźmie. Ale bądź o to spokojny,
 8  I,25 |  wszyscy chórem.~- Dwóch ludzi weźmie konie wiuczne i wyjedzie
 9 II,8  |      księżniczkami krok i prym weźmie.~- Ludzki pan!... - szepnął
10 II,15 |       i dobra bitwa więcej nie weźmie!~- Co do mnie - mówił dalej
11 II,16 |      Kto taką odpowiedzialność weźmie na własne ramiona? Kto cudom
12 II,33 | obejrzy, już go Tatar na arkan weźmie.~- Grzech pogańskich synów
13 II,39 |       ale gdy zaś przed się co weźmie, to dokona, a gdy się ruszy,
14 III,3 |    poproteguje, to ich wkrótce weźmie. Bo my tu mamy brzuchy tak
15 III,3 |        rzeczy biorąc, głód nas weźmie, a gdy nieprzyjaciel na
16 III,15|     całe wojsko na języki mnie weźmie a choć i mnie słów w gębie
17 III,17|   panowania nad sobą dyplomatą weźmie górę dziki i niepohamowany
18 III,22|      gdy się tylko do tego raz weźmie, zaręczam, że nikt w świecie