Tom, Rozdzial

 1  I,10 |        sypaniem szańczyków nad rzeką.~- A gdzie to moi ludzie? -
 2  I,10 |        by popróbować harców za rzeką i ludzi z widokiem nieprzyjaciół
 3  I,12 |        samego księcia, dlatego rzeka głów płynęła po szerokich
 4  I,19 |      łuk, którego cięciwą była rzeka. Pan Wołodyjowski ze swoim
 5  I,19 |       wojsk radziwiłłowskich a rzeką pilnowaną z drugiej strony
 6  I,22 |     płynąć za księciem, jakoby rzeka, do tej samej sali, w której
 7 II,6  |    żołnierze, gdy jak wezbrana rzeka płynęli z wałów i biegli
 8 II,12 |     pieśni pobożne. Płynęła ta rzeka bardzo wolno i bieg jej
 9 II,12 |       drewnianych mis. I znowu rzeka głów toczyła się dalej,
10 II,27 | chorągwiami i pocztami. A jako rzeka potężna, płynąc przez kraj,
11 II,30 |   dwoma szpalerami płynął, jak rzeka, do kościoła tłum różnobarwny.
12 II,31 |   dwoma szpalerami płynął, jak rzeka, do kościoła tłum różnobarwny.
13 II,42 |   dotarł do Kamionki.~Bagnista rzeka rozlała szeroko, bo wiosna
14 III,4 |       było mnóstwo, i wysyłano rzeką do Sandomierza, jako do
15 III,4 |      miasta patrzeć, co się za rzeką dzieje. Ledwie spojrzeli -
16 III,4 |       bo zacny!~- Ha! żeby nie rzeka, skoczyłoby się z tamtymi
17 III,5 |      wojenne i namioty płynęły rzeką na statkach.~Wszystkie te
18 III,5 |        resztę rajtarów tuż nad rzeką wycięto, jak wozy i trzystu
19 III,7 |      wystrzałów rozległ się za rzeką, za czym gwar, krzyki powstały
20 III,9 |    komendy i rośli w siłę, jak rzeka rośnie tym bardziej, im
21 III,9 |          Posłuchamy, co się za rzeką dzieje, a może i co obaczym.~
22 III,9 |      dywizji:~- Mości panowie! Rzeką się nieprzyjaciel zastawił
23 III,9 |        z krzykiem żołnierstwa, rzeka wystąpiła z brzegów i spieniła
24 III,9 |   ziemia zarwała się nagle pod rzeką i jakoby wody jej spadały
25 III,11|    płynęły jedna za drugą, jak rzeka migotliwa a potężna, bo
26 III,12|     wytrzyma. Wiedzą też, że i rzeką nie pomoże się zastawiać.
27 III,13|     wytrzyma. Wiedzą też, że i rzeką nie pomoże się zastawiać.
28 III,15|      napływały, niby spieniona rzeka, od strony Krakowskiego.
29 III,15|     wystrzały muszkietów, lecz rzeka ludzka runęła wyłomem z
30 III,23|       najszczersza krew polska rzeką pro patria et libertate
31 III,27|    Armat tam nie masz, jedno z rzeką będą mieli robotę.~Oficer
32 III,27|      na daleki zamęt, który za rzeką sprawował pan Kmicic; wtem
33 III,27|        głównej armii pruskiej.~Rzeka zrumieniła się krwią w jednej