Tom, Rozdzial
1 I,4 | miłość własną kobiecą, i tę ufność, z jaką całe czyste uczucie
2 I,13 | tymczasem wzbudzał absolutną ufność w swe zdolności wojenne
3 I,13 | Miej wiarę we mnie, miej ufność, że co uczynię, to dla dobra
4 I,13 | zaprzysiągł szanować cię. Miejże ufność we mnie!~Na chwilę podniosła
5 I,13 | na niego.~- Skąd mam mieć ufność?~- Prawda, grzeszyłem, ale
6 I,14 | mi byli ufać, którzy mi ufność na krucyfiksie zaprzysięgli...
7 I,15 | ciężkich razach pokładał ufność.~- Niech diabli porwą życie!
8 I,22 | Tentanda omnia!~- Całą ufność w naszym księciu połóżmy
9 I,22 | przyszłości. Dawne uczucia, ufność, znajomość nawet, wszystko
10 I,25 | wszystkim.~- Dziękuję za ufność... Ale wasza książęca mość
11 II,1 | skoro o pościgu mówił. Ta ufność udzieliła się od razu staremu
12 II,7 | swym astrologiem, w którym ufność największą pokładał, chwytał
13 II,14 | nad nim i przed nim szła ufność i pogoda.~Jednak i ziemskich
14 II,15 | Waszej Dostojności pokładając ufność w jego dobroci, po której
15 II,21 | wciąż po głowie chodzi i ufność do niego psuje... Owo ja
16 II,21 | przelewał.~- Więcej on na ufność zasługuje aniżeli list księcia
17 II,36 | tusząc, iżem na większą ufność i wdzięczność J. W. Pana
18 III,23| straciwszy. W Bogu tylko ufność, ale bojaźni trudno się
|