Tom, Rozdzial

 1  I,7  |         widzi mi się, będzie nad trzysta ludzi. Żebyśmy byli z wojska
 2  I,13 |     zastawiony był w podkowę, na trzysta osób, i giął się pod srebrem
 3  I,17 |      Casimirus rex! - powtórzyło trzysta głosów.~- Dobra radziwiłłowskie
 4 II,6  |       śpichrzów ukrytych, jest i trzysta muszkietów niemieckich bardzo
 5 II,7  |         koni, ciężkich rajtarów; trzysta piechoty i sto lżejszej
 6 II,18 |    wyznaczono. On w dwieście czy trzysta ludzi całą wojnę trzymał
 7 II,22 |        na tym, że król wyruszy w trzysta koni wybranej dragonii pod
 8 II,22 |       Kmicica pan Tyzenhauz - to trzysta wiernych szabel, a skoro
 9 II,22 |      waszmość pan, jeśli również trzysta, a dajmy na to sześćset
10 II,22 |          stanie?~- Powiedziałem: trzysta - odparł Tyzenhauz - bo
11 II,22 |       rzekł wreszcie - co znaczy trzysta dragonów! Jakaż to siła
12 II,24 |     potężnemu podjazdowi, blisko trzysta koni liczącemu.~Nie było
13 III,4 |           za czym natychmiast ze trzysta koni ruszyło ku nim całym
14 III,6 |         Wówczas, nie dalej jak o trzysta kroków, ujrzeli idący nieco
15 III,9 |     gnanej wiatrem.~Dopadłszy na trzysta kroków do mostu zwolnili
16 III,24|   Brańszczyku zniósł ze szczętem trzysta koni wysłanych na podjazd,
17 III,25|   Brańszczyku zniósł ze szczętem trzysta koni wysłanych na podjazd,
18 III,26| rozbijało z łatwością dwieście i trzysta tęgich, zbrojnych w muszkiety