Tom, Rozdzial

 1  I,12 |    poszczęści, jak z Kozakami i Tatarami szczęścił, to niejednego
 2  I,17 |       gdyśmy to z Halszką przed Tatarami uciekali, co?~Pan Michał
 3  I,19 |       wezwyczaił się do wojen z Tatarami i Kozakami. Sławnym go też
 4 II,33 | Okrutnego stracha Szwedzi przed Tatarami mają i ponoć żołnierze dziwy
 5 II,33 |      Nie rajtarom to Carolusa z Tatarami wojować, którzy, a zwłaszcza
 6 II,34 |        Kurlandii jechać z moimi Tatarami nie mogę - rzekł sobie Kmicic -
 7 II,34 |        mości nie negując.~- Nad Tatarami chan, nie król stanowi! -
 8 II,35 |            spytał starosta.~- Z Tatarami idę.~- Powiadali mi ludzie,
 9 II,35 |    Choćby ten sam Babinicz.~- Z Tatarami? Bójże się Boga, panie bracie,
10 II,37 |         jest ów oficer, który z Tatarami przyjechał i buławę przywiózł,
11 II,38 |         jest ów oficer, który z Tatarami przyjechał i buławę przywiózł,
12 II,39 | wolentarzy, który jeńców wraz z Tatarami odprowadzał.~- A wyście
13 III,4 |         z kwarcianym wojskiem i Tatarami. Lecz rachuby Karolowe zawiodły,
14 III,9 |  prześcigi. Nigdy, nawet między Tatarami w stepie, nikt nie słyszał
15 III,11|   natychmiast chorągwie, Kmicic Tatarami dognał go idąc na przełaj
16 III,15|    między taborem, nawet między Tatarami, wszystko na próżno. Powiadał
17 III,27|     wolentarze Kmicicowi wraz z Tatarami sczepili się z dragonią.~
18 III,27|       czubiąc się tu i owdzie z Tatarami, którzy czynili to samo.