Tom, Rozdzial

 1  I,11 |        jak wilkowi baraniny! Ha! szelmy, pludraki, pończoszniki!...
 2  I,11 |          być inaczej, tylko się, szelmy, zwiedzieli, że Zagłoba
 3  I,12 |        podziemiu siedzieć... Ha! szelmy!... W takiej chwili praktyki
 4  I,12 |         Inflanty najechać.~- Ha, szelmy, tchórz was oblatuje! -
 5  I,26 |        już stracili. Odtąd tylko szelmy służyć wam będą!~- Jeżeli
 6 II,2  |          zakrzyknął:~- Do kolan, szelmy! do kolan! to pan Kmicic!
 7 II,2  |         odwalać i zginęli. Co te szelmy tam robią? Gotowi drzwi
 8 II,4  |        się ze złości ku synom:~- Szelmy! Bez błogosławieństwa pozdychacie!
 9 II,18 |         nimi.~"Zdaliby się teraz szelmy! - pomyślał - można by jednej
10 II,18 |    zwrócił się do synów:~- Nuże, szelmy; odciąć pana pułkownika,
11 II,18 |       wasza miłość ubiera. Żywo, szelmy!~I począł Kmicicowi podawać
12 II,18 |           o wszystkim myśl, a te szelmy za szeląg rozumu nie mają!
13 II,18 |        mruknął Damian.~- Łżecie, szelmy, klimkiem rzucacie! Starego
14 II,34 |  krzyknął na pacholików:~- Nuże, szelmy! jeść mu dać, nim pacierz
15 III,8 |         prędko nas oznajmuje, bo szelmy mimo białej płachty, gotowi
16 III,8 |         Szkoda gadać!~- Wiem, że szelmy nieużyte. Jak tak do naszej
17 III,15|       wuja z małpich uścisków.~- Szelmy! - krzyknął zdyszany pan
18 III,20| dziewczyna.~- Wszystko tu łotry, szelmy i arcypsy! Jak to? i ten