Tom, Rozdzial

 1  I,25 |         ich nie dostanie), tedy w skok za gotowe posprzedawać...'~
 2  I,25 |         za miastem puścić konie w skok i nie ustawać aż w lasach.~-
 3  I,25 |        przez miasto, za miastem w skok! - powtórzył im na drogę
 4  I,25 |        dwóch porwać pod pachy i w skok, co tchu w koniach!~- Wedle
 5  I,25 |              rzekł. - Z miejsca w skok!... Marsz!~Szereg pomknął
 6 II,6  |       panowie, wszyscy pachołcy w skok po wsiach po rydle, łopaty
 7 II,36 |            Jakiś jeździec pędzi w skok za nami! - odrzekł oficer.~
 8 III,5 |        tedy konie i puścili się w skok. Ale nie potrzebowali jechać
 9 III,6 |      ruszyła zrazu rysią, potem w skok. Pachołek jechał oklep na
10 III,6 |          cała chorągiew pędząca w skok ku plebanii. Była to chorągiew
11 III,9 |       pięciu jeńców.~Szli teraz w skok, poganiając płazami szabel
12 III,9 |           na Wołodyjowskiego:~- W skok! bij!~A do wiśniowieckiej
13 III,15|        ratunek. Chorągiew, idąc w skok klinem, roztrąciła tak tłuszczę,
14 III,27|         konia ostrogami, ruszył w skok z miejsca ku rzece. Nim
15 III,27|      widać było nadjeżdżających w skok Kiemliczów, Sorokę i cały
16 III,29|        się na drodze, ale idący w skok i z chmurą nieprzyjaciół
17 III,29|         jazda owa puściła zaraz w skok konie, pragnąc jednym zamachem
18 III,30| towarzystwie Soroki wysunął się w skok naprzód, przybiegł i uchyliwszy