Tom, Rozdzial

 1  I,10 |        które nie mogą być bez równie znamienitej nagrody. Z tego,
 2  I,22 |       chwili poznał, że i ona równie jest czujna, choć niby na
 3 II,2  |     Byli to żołnierze mężni i równie okrutni jak mężni. Syn Kosma
 4 II,4  |       źle mu w drogę włazić."~Równie ciężko i równie bezskutecznie
 5 II,4  |      włazić."~Równie ciężko i równie bezskutecznie jak Rzędzian
 6 II,8  |      wydawała się wyniosłą, a równie szlachetną jak piękną.~W
 7 II,18 |    oznaczającą brzeg szańca i równie czarne zarysy koszów, między
 8 II,19 | poddania się, bo i im chodzi, równie jak mnichom, aby to gniazdo
 9 II,24 |       się przebierając, pewno równie szczęśliwie jak niespodzianie
10 II,25 |    mając sług tak potężnych i równie wiernych. Zrozumiał ową
11 II,34 |     raczej przyjaciel i sługa równie wierny jak przywiązany,
12 II,37 |   lepiej podchodził! - odparł równie ponuro Kmicic.~Na tym skończyła
13 II,38 |   lepiej podchodził! - odparł równie ponuro Kmicic.~Na tym skończyła
14 III,6 |    bardzo prędko rozproszeni, równie prędko zebrali się przez
15 III,18|        Ja mniemam, że i Boguś równie sobie łatwo poradzi?~Wtem
16 III,23|     tu wszędy wysokie i suche równie, nie takie paludes jako
17 III,26|      Okazywało się prawdą, że równie dzielny, jak niefortunny
18 III,32|       mają otrzymać karę, tak równie słusznym jest, ażeby cnota