Tom, Rozdzial

 1  I,8  |           i godniejszej. Toż ten ród i tę pannę ludzie sławili
 2  I,10 |     którzy w końcu, bez uwagi na ród i godność odjeżdżającego,
 3  I,12 |        taka to krew, nie taki to ród!~- Jeśli jest diabłem i
 4  I,12 |       chcieli, bo choć wielki to ród Kmicica, ale to całkiem
 5  I,13 |          konał w rozpaczy! bodaj ród twój wygasł! bodaj diabeł
 6  I,17 |       szkoda by było, gdyby taki ród miał zaginąć.~- O wa! -
 7  I,25 |       oni z królów dziedzicznych ród wiodą, ale kto nam zaręczy,
 8 II,2  |       nim. Czcili też w obydwóch ród wysoki, bo Kmicicowie z
 9 II,13 |              Takiż to senatorski ród?~- Mój mospanie - odrzekł
10 II,26 |  pułkownik Billewicz - wielki to ród na Żmudzi ci Billewicze -
11 II,27 |       możny, a niesławę, jaką na ród ściągnął Janusz, zatrzeć
12 II,35 | Borzobohata-Krasieńska nazywa... Ród zacny!... Była ona narzeczoną
13 II,35 |          wiem! Fortuna piękna... ród, no! szlachecki, a ja się
14 II,37 |          splendorem przyozdabiał ród sapieżyński, a na to żadne
15 II,38 |          splendorem przyozdabiał ród sapieżyński, a na to żadne
16 III,16|         podziwieniu dla księcia.~Ród jej był zbyt mały, by mogła
17 III,22|        mość wiesz, jaki to możny ród, a onego Longina majętności
18 III,23|        do nich chętnie, bo żaden ród, sami nawet Chlebowiczowie,