Tom, Rozdzial

 1  I,8  |       taki żal mi, że wszystko przepadło! Okrutnie to gładka podwika
 2  I,12 |   Kazimierz, srodze zawinił... Przepadło już wszystko dla niego,
 3  I,12 |        już wszystko dla niego, przepadło!...Płakać się chce, ale
 4  I,12 |           Płakać się chce, ale przepadło, przepadło!~- Czego się
 5  I,12 |       się chce, ale przepadło, przepadło!~- Czego się waćpan, u diabła,
 6  I,12 |        jeszcze kilkakrotnie:~- Przepadło wszystko, na wieki przepadło!...
 7  I,12 |   Przepadło wszystko, na wieki przepadło!... Trzem wojnom nie oprze
 8  I,12 |    oprze się Rzeczpospolita... Przepadło!... Wola boska!... Wola
 9  I,24 |        i nie będzie jego żoną. Przepadło, zerwało się, co było, i
10 II,4  | pierwsza reguła, żeby moje nie przepadło, bo co Pan Bóg dał, to trzeba
11 II,4  |    żeby to, co mi Bóg dał, nie przepadło... Bom tego też nie ukradł,
12 II,10 |    przekonani, że już wszystko przepadło. Nikt o oporze nie myślał,
13 II,11 |    słyszał, tylko: że wszystko przepadło, że nie czas już, że za
14 II,12 |        sądząc, że już wszystko przepadło i że znikąd nie masz nadziei.~
15 III,1 |       całe wojsko z królem nie przepadło, przez trudy, brak żywności
16 III,20|    więżą... Bodaj wszystko już przepadło! Nie żyć uczciwym ludziom
17 III,23|        takim razie wszystko by przepadło.~I pokazało się, że ma słuszność.
18 III,26|       swymi pocztami, wszystko przepadło, wszystko jak dym się rozwiało?