Tom, Rozdzial

 1  I,1  |           Głos jej brzmiał jak prośba pieściwa, ale on nie rozmarszczał
 2  I,4  |  pozostaje!... Nic! jeno łzy i prośba, by pan Andrzej rozpędził
 3  I,10 |       się służbom, a na koniec prośba, byśmy dobra jego i krewnych
 4  I,20 |    póki nie stracę nadziei, że prośbą coś wskóram, póty prosić
 5  I,23 |          rzekł - przyszedłem z prośbą.~- Co chcesz, abym dla cię
 6 II,6  |    Chowańskiego i Zołtareńki z prośbą o miłosierdzie nad miastem,
 7 II,6  |       do króla szwedzkiego i z prośbą, aby z dwóch stron razem
 8 II,13 |      Kiemlicz wraz z synami, z prośbą, żeby ich ze służby uwolnił.~
 9 II,14 |   krakowskiego Warszyckiego, z prośbą, aby klasztor zostawiono
10 II,14 |         więc wysłał trębacza z prośbą o zawieszenie broni.~Ojcowie
11 II,36 |         przypadła jej do nóg z prośbą o pozwolenie, księżna nie
12 II,41 |       prywatka?~- Znajdzie się prośba do waszej książęcej mości.~-
13 II,41 |    kuzynie...~- Przyjechałem z prośbą do waszej książęcej mości...~-
14 II,41 |   wszystko uczynię... Jakaż to prośba?~- Jest tu schwytany żołnierz,
15 III,6 |    którym obok groźby drgała i prośba:~- Stój! na miłosierdzie
16 III,8 |        do pana Czarnieckiego z prośbą, aby posłał do Szwedów obaczyć,
17 III,11| lubelskiej i zaraz przyjdzie z prośbą, bym ich ratował. Ale że
18 III,15|       się do nóg królewskich z prośbą, by mu na Litwę nie było