Tom, Rozdzial

 1  I,10 |           i surowe, na senatorską powagę całej postawy, zaledwie
 2  I,13 |   buzdygan rotmistrzowski, mający powagę, osoby oznaczać. Dziwnie
 3  I,19 |      Jakub, wielką ma między nimi powagę, do którego napisz, jeśli
 4 II,6  |          największą reprezentować powagę.~- A któż tu najstarszy? -
 5 II,6  | Skrzetuskimi.~- Przy wojsku muszę powagę zachowywać - rzekł łaskawie -
 6 II,6  |          czynić uroczyście, bo to powagę jego w oczach żołnierzy
 7 II,8  |  nieugiętą wolę, w oczach rozum i powagę, w całej twarzy jasny spokój
 8 II,15 |         wielką uzyskał wśród nich powagę, bo wiele życia strawiwszy
 9 II,22 |          i bezkarności ratować, a powagę rządu i majestatu należytą
10 II,35 |         prędko przybrał oblicze w powagę i przywitawszy się z księżną,
11 III,7 |   czeladzi, ale nie dla tego, kto powagę kocha. Ludzie, miejcie respekt
12 III,8 |           wnet przybrał oblicze w powagę odpowiednią godności posła
13 III,8 |          senatorską nosił w sobie powagę, najmniej pan Michał, z
14 III,12|         kawalerski, ani wzgląd na powagę stopnia. Brali, wyciskali,
15 III,13|         kawalerski, ani wzgląd na powagę stopnia. Brali, wyciskali,
16 III,21|       przeciwieństwo. Jedna miała powagę w duszy, głębokość uczuć,
17 III,21|    trudnością utrzymując należytą powagę, za to gdy wyszedł, dała
18 III,28|     poszarpał. Że zaś wielką miał powagę w okolicy, więc też kupiła