Tom, Rozdzial

 1  I,12 |        później siedzieli już w pięciu nad misą piwa grzanego,
 2  I,17 |  szwedzki złożony z dwudziestu pięciu rajtarów, który jako podjazd
 3  I,17 |   Dobrze. Zostawię waszmości z pięciu ludzi do pomocy, a jakby
 4  I,25 |      człowiek, lat trzydziestu pięciu, a wyglądający najwyżej
 5  I,25 |     sposób doszedł trzydziestu pięciu lat wieku.~Kmicic, stojąc
 6 II,10 |     Brygidy: "Pokażę ci wprzód pięciu królów i państwa ich: Gustaw,
 7 II,17 |        opadły, okazało się, że pięciu artylerzystów straciło życie,
 8 II,23 | towarzyszyło kilku dygnitarzy, pięciu samych biskupów, a pomiędzy
 9 III,8 |        dał mi rady?" "Ja bym i pięciu takim dał rady!" Więc król
10 III,8 | jednego diabła, a niektórzy po pięciu do usług mają.~Skądże im
11 III,9 |   prowadząc ze sobą dwudziestu pięciu jeńców.~Szli teraz w skok,
12 III,9 |      języka?~- Jest dwudziestu pięciu jeńców.~- A ilu uszło?~-
13 III,17|     bym miał więcej grosza niż pięciu waszych niemieckich książąt
14 III,20|    gdyż odebrał go Braun i nas pięciu pozostałych tu oficerów.
15 III,24|   Piesi, jest ich czterech czy pięciu w kupie, dobrze policzyć
16 III,24|  Gosiewski jest w czterech lub pięciu milach. Książę, powziąwszy
17 III,25|   Piesi, jest ich czterech czy pięciu w kupie, dobrze policzyć
18 III,25|  Gosiewski jest w czterech lub pięciu milach. Książę, powziąwszy