Tom, Rozdzial

 1  I,3  |        ubierać i wkrótce cztery pary sani wiozło ochoczą młodzież
 2  I,3  |       nabrała. A uroda - co?... Pary jeszcze nie umiecie z gęby
 3  I,3  |        jeszcze, zaświecił.~- Ni pary z gęby! - rzekł groźnie.~
 4  I,26 | milczeniu, przesłonięci tumanem pary, która buchała z rumaków.~
 5 II,1  |         mieczem ścigać, póki mi pary w gębie, tchu w gardzieli
 6 II,3  | wiedzieć. Gęby mi nie otworzyć, pary nie puścić. A będą pytać,
 7 II,6  |          stary Zagłobo, póki ci pary w nozdrzach. Najgorsza sprawa,
 8 II,17 |         z dymem i kurzawą kłęby pary tak gęste, że świata spoza
 9 II,19 |         nozdrzami szybkie kłęby pary, tak mówił:~- Gdybym nie
10 II,24 |        koni podnosiły się kłęby pary, a i ludzie byli pomęczeni.~-
11 II,26 |             Nie dam się, dopóki pary w nozdrzach, a szabli w
12 II,30 |       wyrzucając z piersi kłęby pary.~Zajechał król z nuncjuszem
13 II,31 |       wyrzucając z piersi kłęby pary.~Zajechał król z nuncjuszem
14 II,34 |       się z wolna wśród tumanów pary podnoszącej się z koni.
15 II,39 |        całą zaś siłą ruszać, co pary w koniach, ku Czarnieckiemu
16 III,4 |     każdy wypuszczał konia, ile pary w nozdrzach, dopadał, kogo
17 III,5 |      powiadam, że z podziwienia pary z gęby puścić nie mogłem.~-
18 III,32|       młoda para!~- Vivant dwie pary! - huczał Zagłoba:~Ale głos