Tom, Rozdzial

 1  I,8  |        pan Wołodyjowski upadł na oba kolana przed Oleńką.~- Moja
 2  I,11 |         było widać kość czaszki.~Oba chłopaki chwyciwszy za uszy
 3  I,25 |  Zawratyński chwycili księcia za oba ramiona, aż kości zatrzeszczały
 4 II,15 |        ze mną zaś jest Babinicz. Oba spać nie możemy, bo strasznie
 5 II,17 |       Wynikło z tego, że w końcu oba wojska leżały obok siebie
 6 II,25 |      królowi, drugi marszałkowi, oba napełnione małmazją. Wówczas
 7 II,27 |          kasztelana wojnickiego: oba wzywające szlachtę w województwie
 8 II,40 |         spodziewano.~Aż wreszcie oba wojska stoczyły się w okolicy
 9 III,6 |         za to rano połączyły się oba wojska i szły dalej w komendzie
10 III,7 |           bądź przez Wisłę, póki oba wojska stały w pobliżu,
11 III,8 |         szwedzkie wojska, ale on oba zaalarmował, a i Szwedów
12 III,17|       jakie chcecie. Wszystko to oba kościoły muszą uznać za
13 III,24|     Zagłoba nas tu wsadził!" - i oba w płacz. Żeby pan Sapieha
14 III,25|     Zagłoba nas tu wsadził!" - i oba w płacz. Żeby pan Sapieha
15 III,27|        stary żołnierz, widziałeś oba wojska, a naszą jazdę znasz
16 III,27| odprzodkować ku rzece.~Po chwili oba wojska nie były już więcej
17 III,28|       przed podjazdem szwedzkim.~Oba listy wpadły w ręce nieprzyjaciół.~
18 III,30|         odebrał, poszedłbym; ale oba przyszły w jednej godzinie,