Tom, Rozdzial

 1  I,12 |   waszmościów! Przyjdzie na to pora niedługo, bogdajże i bardzo prędko.
 2  I,15 |         Ciemno tu, choć w pysk daj. Niedługo świtać pocznie. Myślę, że
 3 II,3  |         posyłał?..."~Stary Kiemlicz niedługo się silił nad rozwiązaniem
 4 II,13 |            wyżej pod pachą noszę... Niedługo rapcie będą na nic, ale
 5 II,16 |       wytrwanie!... Na Boga żywego! niedługo na mury zaczną leźć!...
 6 II,17 |     zbawienie, sława... już, już... niedługo!~Tu rozpłakał się szlachcic
 7 II,19 |           kawałek chleba podjęła... Niedługo mi już na świecie, więc
 8 II,21 |          nie puścim i da Bóg, razem niedługo do miłej ojczyzny powrócimy.~-
 9 II,23 |         królu! Przyjdzie czas, może niedługo, że będę mógł waszej królewskiej
10 II,27 |        nieprzyjaciel w granicach!~- Niedługo mu już! - zakrzyknęli obaj
11 II,28 | najgrzeczniejszej jazdy i piechoty. Niedługo w całej okolicy i sadze
12 II,36 |           niewiast.~Lecz szamotanie niedługo trwało, gdyż w dwa pacierze
13 III,5 |         wojenną. Posępna owa narada niedługo trwała, bo nie było dwóch
14 III,9 |             nieprzyjaciela. Wówczas niedługo już trwała bitwa. Z owej
15 III,12|             samo Babinicz powiadał! Niedługo, widzę, całe wojsko się
16 III,13|             samo Babinicz powiadał! Niedługo, widzę, całe wojsko się
17 III,26|         Kiedy ruszamy?~- Do dnia, a niedługo już świtać pocznie.~Kmicic
18 III,32|            można.~ ~*~ ~Pan Andrzej niedługo po ślubie na nową wojnę