Tom, Rozdzial

 1  I,13 |        niepoślednią... i wszyscy młodzi gotowi wszędy iść za tobą.
 2 II,2  |        tego, który was spłodził?~Młodzi kopnęli się żywo za chatę,
 3 II,4  |         lecz poprzednio już dwaj młodzi Kiemlicze, Kosma i Damian,
 4 II,4  |  gotowało się jak w garnku. Dwaj młodzi Kiemlicze siekli szablami,
 5 II,4  |          samych wyciągali za łeb młodzi Kiemlicze, aż stary zakrzyknął:~-
 6 II,4  |   wpadnie! Żywo! żywo! do wozów!~Młodzi nie dali sobie trzeci raz
 7 II,16 |       zostali do chórów nocnych; młodzi, prócz służby bożej, i służbę
 8 II,22 | wszystkich otaczających, że obaj młodzi umilkli i zmieszali się
 9 II,23 |     żołnierze, czym który umiał; młodzi Kiemlicze, Kosma i Damian,
10 II,24 |       śmierć i zniszczenie. Dwaj młodzi Kiemlicze, podobni do dwóch
11 II,24 |     młode drzewa; dwaj Kiemlicze młodzi szli tuż, a stary, stojąc
12 III,7 |     lepiej! to się spotkamy! Wy, młodzi, nie umiecie sobie z nim
13 III,11|        szeregi. Szczęściem, dwaj młodzi Kiemlicze, Kosma i Damian,
14 III,12|        dacie sobie rady!~Tu obaj młodzi zerwali się na równe nogi.~-
15 III,13|        dacie sobie rady!~Tu obaj młodzi zerwali się na równe nogi.~-
16 III,24|     zawołali trzaskając szablami młodzi pułkownicy.~- Vivat! zwycięstwo!~
17 III,25|     zawołali trzaskając szablami młodzi pułkownicy.~- Vivat! zwycięstwo!~
18 III,28|        Zachwycali się nią wielce młodzi oficerowie i żołnierze,