Tom, Rozdzial

 1  I,7  |          widziawszy kochamy!... A koronę zali zawsze ma na głowie?~-
 2  I,10 |          najpiękniejszą w świecie koronę na głowę Karola Gustawa.~
 3  I,13 | nieprzyjaciołom, wyjąwszy króla i Koronę Polską.~2) Wielkie Księstwo
 4  I,14 |             Ja to uczynię... i tę koronę, której chcę, włożę jako
 5  I,14 |          Oto, jeśli ja odrzucę tę koronę, którą mi Bóg i fortuna
 6  I,14 |        nie stworzyć. Chyba, że ja koronę odrzucę, wówczas musi tak
 7  I,23 |  marszałek powziął nadzieję, że i koronę wielkoksiążęcą mógłby syn
 8  I,23 |    Herakliusz raz litewską włożył koronę, tedyby go z czasem i na
 9  I,23 |          w nie jakąś niewidzialną koronę pochwycić, i rozgorzał cały
10 II,7  |        ową pożądaną tak namiętnie koronę mógł choć na dzień jeden,
11 II,16 |   spokojne uciechy nad kłopotliwą koronę, abdykował na rzecz Karola
12 II,18 |  zmieniają.~- Dam ja wam Upsalę i koronę! - mruknął.~I uradował się.
13 II,26 |          rzekł:~- Kto w tym kraju koronę nosi, niewyczerpaną winien
14 II,26 |           księcia hetmana skusił, koronę mu ukazując? Bóg to na sądzie
15 II,29 |        kiejdańskich, w których po koronę sięgał, zmienił się do niepoznania.
16 II,29 |         Czego chcecie?! Weźcie tę koronę!... To Radziejowski... Ratujcie,
17 III,5 |        Znam ja ich! Pokaż któremu koronę i róg gronostajowego płaszcza,
18 III,23|      szczęśliwościami ją obsypać, koronę radziwiłłowską na jej głowę