Tom, Rozdzial

 1  I,1  |     poległa, a synowiec pod moją komendą za nią się mścił, choć jej
 2  I,12 |      wojnę teraźniejszą pod jego komendą odbywał.~- Co wiesz o jego
 3  I,12 |       wam ruszyć na Podlasie pod komendą brata mojego stryjecznego,
 4  I,17 |             zabrzmiała powtórnie komenda.~Wóz stanął. Żołnierze wstrzymali
 5  I,18 |       się przednie. Rozległa się komenda oficera, który pragnął widocznie
 6 II,2  |      gość, taki gość! Toż my pod komendą waszej miłości więcej zdobyczy
 7 II,13 |        zostanę, choćby pod twoją komendą.~- Czemu "choćby"?~- Boś
 8 II,19 |       Sto jazdy Sadowskiego, pod komendą jego brata, przyłączyło
 9 II,19 |    prosty żołnierz służył, zaraz komenda sama mu do rąk właziła.
10 II,28 |        mnie?~- Bo nie przy waści komenda i słuchać musisz - odrzekł
11 II,33 |     oficyjer, przy którym będzie komenda i prawo kary. Inaczej, istotnie
12 III,12|         by dał pole, bo pod jego komendą i żołnierz lepiej się bije
13 III,12|        mam czasu, a ni sławą, ni komendą dzielić się z nikim nie
14 III,13|         by dał pole, bo pod jego komendą i żołnierz lepiej się bije
15 III,13|        mam czasu, a ni sławą, ni komendą dzielić się z nikim nie
16 III,27|        regimentów szwedzkich pod komendą jenerał-majora Izraela,
17 III,27| dwadzieścia kroków, rozległa się komenda: Feuer! - i tysiące ramion,
18 III,27|       Ognia! - rozległa się znów komenda.~Muszkiety zagrzechotały