Tom, Rozdzial

 1  I,1  | wielkiej fantazji kawaler, choć gorączka okrutny". Po owym układzie
 2  I,1  |         mi powiadał, żeś waćpan gorączka.~- Tacy u nas wszyscy w
 3  I,9  |  jeszcze zepsuty człowiek, jeno gorączka wielki. Okrutnie ją tym
 4  I,13 |       wyglądał, jakby paliła go gorączka. Czasami widoczna chmura
 5 II,1  |   Wieczór był chłodny, jednakże gorączka poczęła widocznie chwytać
 6 II,1  |      Oczy pana Andrzeja płonęły gorączką, wargi miał spiekłe i drżał
 7 II,2  |         niecierpliwość i jakoby gorączka. Po chwili wrócił ze skrzydłem
 8 II,7  |         o Kmicicu myślisz?~- To gorączka, szalona głowa, człowiek
 9 II,8  |      swatałem. Człek był młody, gorączka, nabroił siła... Ratowałem
10 II,9  |       spać nie mógł. Trawiła go gorączka i wątpliwości obsiadły mu
11 II,15 |          bezsenne, ale ożywione gorączką. Ksiądz Kordecki w nocy
12 II,19 |        że się okupią, taka mnie gorączka trawi, że wolałbym dziesięć
13 II,20 |        bo pomyślał, że go chyba gorączka chwyta, skoro dwa razy każe
14 II,26 |      twarzy, z oczyma płonącymi gorączką, dysząc szybko, tak mówić
15 II,29 |      prosić.~Gdyby przynajmniej gorączka, która trawiła jego siły,
16 II,41 |      febra w połączeniu z silną gorączką dokuczała mu więcej niż
17 III,14|         już przemówił, chodzi i gorączka go opuściła, jeno jeść co
18 III,17|        zwykle. Trawiła go jakaś gorączka. Była to zapowiedź ciężkiej