Tom, Rozdzial

 1  I,2  |              chyba nieprzyjacielska. Fortunę on za to w kości przegrał
 2  I,12 |          pyta o familię, o dzieci, o fortunę i po nazwisku każdemu mówi,
 3  I,12 |             że nie zginie, kto swoją fortunę na zło i na dobro z radziwiłłowską
 4  I,20 |            mi waść zasekwestruj całą fortunę.~Miecznik począł chodzić
 5  I,21 |            ktoś bez wahania całą swą fortunę na ołtarz ojczyzny rzucał;
 6  I,25 |       udzielnych mogłoby, z uwagi na fortunę, na podstarościch do nas
 7 II,20 |              sobie przykrzy szwedzką fortunę i szwedzką kompanię - mówił
 8 II,25 |            odpowiedział Lubomirski - fortunę moję, życie, krew, wszystko
 9 II,26 |            inkursję nieprzyjacielską fortunę restaurował, alem jej i
10 II,35 |           jednakowoż całą niezmierną fortunę w czasie inkursji kozackiej
11 II,35 |              Bo jej dobra pragnę i o fortunę niezmierną chodzi. Wreszcie...
12 II,36 | bezpieczeństwo i wreszcie ową wielką fortunę mającą jej los na resztę
13 II,37 |             jakie urzędy? Kto będzie fortunę odbierał i dziewkę instalował?
14 II,38 |             jakie urzędy? Kto będzie fortunę odbierał i dziewkę instalował?
15 III,3 |           konia omylił, gotówem całą fortunę za omyłkę zapłacić.~- Zali
16 III,12|              bez chwili namysłu całą fortunę i od początku wojny piersi
17 III,13|              bez chwili namysłu całą fortunę i od początku wojny piersi
18 III,16|          krew z ojca mego wytoczyli, fortunę zagarnęli i tułacza, jurgieltnika