Tom, Rozdzial

 1  I,4  |      suchego jałowcu i skoczył ku drzwiom.~Jasne płomienie poczęły
 2  I,5  |       zdrów...~Kmicic postąpił ku drzwiom, nagle zwrócił się i poskoczywszy
 3  I,5  |          Ruszyło się, co żyło, ku drzwiom. Nie upłynęło i półgodziny,
 4  I,7  |         krokiem skierowała się ku drzwiom. Wołodyjowski stał przez
 5  I,13 | pułkownika skierował się z nim ku drzwiom.~Przeszli kilka komnat.
 6  I,13 |     otaczający więźniów ruszył ku drzwiom.~Kmicic począł iść za nim
 7  I,20 |    wszystkie oczy zwróciły się ku drzwiom, w których stał jakiś mały
 8  I,20 |    Wołodyjowski zwróciwszy się ku drzwiom.~Rozległy się ciężkie stąpania,
 9 II,2  |         spokojną; szedł prosto ku drzwiom i otworzywszy drzwi od sieni,
10 II,3  |          gdy stary zwrócił się ku drzwiom, pan Andrzej rzekł jeszcze:~-
11 II,10 |      odpowiedzieć, zwrócił się ku drzwiom przyległej komnaty i zawołał:~-
12 II,21 |          rzekłszy odwrócił się ku drzwiom kościelnym, zdjął kapelusz
13 II,29 |         począł patrzeć uważnie ku drzwiom, na koniec ozwał się:~-
14 II,34 |    spełnił rozkaz, sam skoczył ku drzwiom.~- Bywaj, miły Soroka! Bywaj!~
15 II,41 |        ludziach!~I zwrócił się ku drzwiom:~- Bywaj!~Przez otwarte
16 III,16|           się zaczął cofać się ku drzwiom.~Nagle na twarzy jej pojawiły
17 III,22|          skłonił się i zwrócił ku drzwiom, lecz Oleńka zatrzymała
18 III,32|       głowy zwróciły się naraz ku drzwiom. A wtem zaroiło się we drzwiach