Tom, Rozdzial

 1 II,12 |         strata, nie korzyść, na Częstochowę uderzać, króla nie ma, więc
 2 II,14 |       czasu możemy poświęcić na Częstochowę, bo gdyby nas król jegomość
 3 II,14 |         dzień później pochód na Częstochowę był w Wieluniu postanowiony.~
 4 II,15 |        iż jeśli rozkaz obejmuje Częstochowę, niechże ją sobie jenerał
 5 II,16 |       objęcia. Już bowiem nie o Częstochowę, już o cały kraj chodziło.
 6 II,17 |          Miłościwy królu! Ratuj Częstochowę i najwierniejszych sług
 7 II,19 |       żołnierzy.~Okrzyki: "Mamy Częstochowę!... Wysadzimy ten kurnik!" -
 8 II,21 |    Zbrożkiem i Kalińskim służąc Częstochowę oblegali, że wszyscy dnia
 9 II,21 |    Szwedów... Wiem i to, że pod Częstochowę przyjeżdżali od hetmańskich
10 II,21 |    hetmańskich przychodziły pod Częstochowę?~- Wiem to od moich ludzi,
11 II,28 |    odsiecz pójdziem. I co który Częstochowę wspomni, to zaraz wszyscy
12 II,28 |   jaźwca z jamy wykurzyli i pod Częstochowę ruszyć mogli!~- Pod Częstochowę! -
13 II,28 | Częstochowę ruszyć mogli!~- Pod Częstochowę! - krzyknął Roch - Pannie
14 II,28 |    Najświętszej w sukurs!~- Pod Częstochowę! - zawołali wszyscy.~- Skarbów
15 II,28 |   panowie! komu wola ze mną pod Częstochowę iść, nie tu sobie łokcie
16 II,28 |        Tykocina nie zerwę i pod Częstochowę nie poprowadzę!~- Dla Boga!
17 II,28 |        poszliby niezawodnie pod Częstochowę za Zagłobą, jak jeden człowiek.~
18 III,30|        Skrzetuski? Kto przy tym Częstochowę osłaniał, króla w wąwozach