Tom, Rozdzial

 1  I,8  |        nie wiedział, co czynić.~Ciasno mu się jakoś uczyniło w
 2  I,10 |   stłoczyła się przed domem tak ciasno, że po głowach można by
 3  I,11 |         hetman, jak się należy. Ciasno tam będzie, prawda, bo z
 4  I,12 |         na Żmudzi i w Litwie za ciasno.~Młodszy jego towarzysz,
 5  I,19 |        jednak panu Michałowi za ciasno, bo od Birż posunęły się
 6  I,21 |        wymknął.~- To już mu tak ciasno było?~- Co to ciasno! Imaginuj
 7  I,21 |        tak ciasno było?~- Co to ciasno! Imaginuj sobie wasza mość
 8  I,21 | Kiejdany szańczykami obsypał... Ciasno mi... i duszę się... nie
 9  I,21 |      Bezczynność mnie zabija... Ciasno mi i ciężko!... Rozumiesz?...~-
10  I,26 |     przecie nie wiem, czyli wam ciasno nie będzie w tej ojczyźnie,
11 II,12 |        gdy ciała zbiły się zbyt ciasno. Chorągwie wiały nad nią
12 II,21 |       kapoty. Uczyniło się dość ciasno. Wówczas Kmicic trącił w
13 II,37 |         porwał. Podobno tam już ciasno było z młodym księciem i
14 II,38 |         porwał. Podobno tam już ciasno było z młodym księciem i
15 II,41 |    Prosiłbym do lektyki, ale za ciasno.~Ruszyli. Książę w lektyce,
16 III,7 |     rycerz, a przecie myślę, że ciasno mu będzie w całej Rzeczypospolitej,
17 III,8 |       szubienicy!... Samemu już ciasno, przycisnęliśmy go jako
18 III,28|       nie stanie się wkrótce za ciasno.~Więc sam nie wiedząc, co