Tom, Rozdzial

 1  I,2  |     wyszedł.~Ale oni nie mogli wyjść, bo już ze trzy godziny
 2  I,3  |   sąsiedniej komnaty, z której wyjść miała panna Aleksandra.
 3  I,6  |      zważając, że odwłoka może wyjść także i na korzyść pana
 4  I,8  |  duszno, więc wziął czapkę, by wyjść trochę na drogę i słońca
 5  I,12 |      dnie upał, a pilno mi już wyjść z niepewności. Na wypoczynek
 6 II,4  |  księciu hetmanowi na złe może wyjść ten afekt. Dziwny to człek.
 7 II,15 |      Kordecki. - Babinicz chce wyjść z fortecy?...~- W kompanii,
 8 II,22 |       się wywijać, aby z matni wyjść cało. A my w niewielkiej
 9 II,25 |     opiekę i pewnie duszy jego wyjść z ciała nie pozwolą, bo
10 II,35 |       nic podobnego i nie mógł wyjść z podziwu na widok ulic
11 III,12|      oni zaś boją się do niego wyjść, bo przekonali się, że w
12 III,13|      oni zaś boją się do niego wyjść, bo przekonali się, że w
13 III,15|      bronią w ręku miała prawo wyjść z miasta zabrawszy chorych
14 III,17|        chodziło. Mieli Szwedzi wyjść z Polski, żadnej nagrody
15 III,27| zagarnięte przez ordę, pragnie wyjść z warownego obozu i dopiero
16 III,31|   granice Rzeczypospolitej niż wyjść z nich bez kary. Więc gdy
17 III,32|        Andrzej próbował wstać, wyjść za nią, lecz nie mógł...~