Tom, Rozdzial

 1  I,8  |          się do tego wezmę... Ludzi wojennych tu nie brak, byle było za
 2  I,10 |       ulękną Szwedy.~On zaś, ledwie wojennych skosztował kłopotów,~Już
 3  I,10 |           że nie szanując zwyczajów wojennych, przeciw harcownikom nie
 4  I,13 |            zawsze pierwszym chwilom wojennych wypraw odwrócił uwagę w
 5  I,25 |     opowiadano dziwy o jego czynach wojennych, kłótniach, zajściach i
 6 II,3  |             i nie masz w tym ujmy w wojennych czasach dla szlachcica.
 7 II,6  |         powinienem tych dostatków i wojennych porządków z tegorocznego
 8 II,8  |      Mówiono naprzód o jego czynach wojennych i pojedynkach. Nazwiska
 9 II,17 |             było dostrzec ni machin wojennych, ni przystawianych parapetów,
10 II,28 |          drugiej też strony, w tych wojennych czasach mało kto o żeniaczce
11 II,34 | podziwieniem.~Tatarzy, znawcy ludzi wojennych, odgadli na pierwszy rzut
12 II,37 |     wszystkich ziemiach, a że ludzi wojennych w tych stronach nie brakło,
13 II,38 |     wszystkich ziemiach, a że ludzi wojennych w tych stronach nie brakło,
14 III,15|        głowa junacka chęcią bojów i wojennych czynów, śmiała mu się nadzieja
15 III,20|           jako zakładników i jeńców wojennych strzec i ucieczki ich nie
16 III,20|        książę kazał nas jako jeńców wojennych strzec, bojąc się, żebyś
17 III,26|       wieści, jako zwykle w czasach wojennych a niepewnych. Wedle tych